Nu Niet!

Herinner jij het je nog? De lange zomers waarin je op je kop hing in het klimrek? De dagen vol ledigheid. De verveling. Het totale nietsdoen. Van die lange zomers waarop je dagenlang in de weer was met een eigengemaakt Playmobieldorp of urenlang met een tennisbal in een panty tegen de schuurmuur stond te rammen.

Tegenwoordig kennen onze kinderen geen verveling... ze pakken hun mobiele device en hup de wijde wereld in! Alhoewel een groot deel van mijn zakelijke- en persoonlijke leven zich afspeelt op het world wide web heb ik toch wat moeite met het 4G en Wifi gebruik van mijn eigen bloedjes. Zeker tijdens onze gezinsvakantie. Jarenlang ging het goed. Wij huurden een huisje op een mooie zonnige plek en genoten van zon, zee en strand. Wifi was slechts sporadisch aanwezig. We lazen boeken, speelden urenlang Uno en hadden stevige kaartcompetities.

Tot een aantal jaar geleden... een prachtig huis op een mooie Griekse berg met zeezicht. Wat wil een vermoeid mens nog meer? Ik persoonlijk had weinig meer nodig, tot ik de eerste dag mijzelf op een bedje neervlijde met een goed boek. Waar waren de kinderen? Er werd niet gezwommen in het azuurblauwe water van het zwembad, waar waren de Uno kaarten? Stilte.... de dames en heer hadden Wifi ontdekt! In het gastenboek hadden ze de inlogcode ontdekt. Natuurlijk.

Wat een idyllische vakantie had moeten worden mondde uit in dagelijkse discussies over Wifi tijd versus speeltijd versus verveeltijd. Zelfs op het strand hadden ze al heel snel de Wificode weten te ontfutselen van die aardige meneer van de Taverna. En hoezeer ik Neelie Kroes ook bewonder, vanaf toen vervloekte ik haar lobby om vrijheid van data in het buitenland. Sinds 15 juli hebben we die hele Wifi niet meer nodig. Binnen Europa klinkt ’Roam like at home’, zoals dat in Brussels marketingjargon heet.

Sinds een aantal jaar genieten wij van Wifi-vrije vakanties. Hoe we dat, zeer tegen het zin van onze kinderen, doen? We hebben gefietst in Noord Spanje, waar Wifi nog een zeldzaamheid is. We hebben met de auto een reis door Europa gemaakt, Wifi in de auto is nog wat lastig. We hebben zelfs een fantastische tocht door Marokko gemaakt, ook hier is het bereik, gelukkig, minimaal. Zelfs met 4G. Wat een rust!

Vanwaar mijn weerstand? Vakantie moet vakantie zijn. Even weg van alles. Thuis is thuis. En juist dat gevoel maakt alles zo bijzonder. Je maakt herinneringen. En daar past Insta, Snapchat en What’s App niet bij. De lijntjes moeten even doorgeknipt. Kijk om je heen in plaats van op je schermpje. Al die online connecties zijn er na de vakantie ook nog.

Soms maken we lijstjes van onze favoriete vakanties... dat vinden de kinderen leuk. En wat denk je? Marokko staat op één, nipt gevolgd door ons fietsavontuur in Spanje. Wanneer ik doorvraag blijkt dat het bij deze vakanties om de herinnering gaat. De beleving die we hadden met elkaar en niet online met het thuisfront. Ik geloof dat ze het een beetje beginnen te snappen... mijn ’Nu niet!’ kruistocht.

Ik wens jullie allen een rustige, ’Nu niet!’ vakantie toe. Vol verveling, lamlendigheid en dagen vol ledigheid. Maak herinneringen, in Real Life.

Kids Marokko 2016 Kids Marokko 2016